Akita Inu

Rasa psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji szpiców azjatyckich i ras pokrewnych.

Ogólne wrażenie

Akita Inu to duży, mocny, harmonijnie zbudowany pies o dużej masie. Przypomina z wyglądu swoich kuzynów ciągnących zaprzęgi. Jego stojące uszy i zwinięty ogon już na pierwszy rzut oka wskazuje na przynależność tego psa do grupy szpiców, a duża i szeroka głowa przypomina nieco głowę niedźwiedzia. Akita Inu posiada silnie zaznaczone drugorzędowe cechy płciowe, z zachowaniem wielkiej szlachetności i dostojeństwa. To pod każdym względem okazały i elegancki pies wzbudzający respekt swym wyglądem.

Zachowanie i charakter

Akity jako psy myśliwskie znane są z uporu i zawziętości w walce, a także z pasji łowieckiej. To rasa psów niezależnych, mających zdecydowany charakter. Wymagają konsekwentnego prowadzenia, ale równocześnie i łagodnego. Akita inu jest psem o wysokim stopniu dominacji oraz potrzebie wyraźnej hierarchii w grupie. Jest on nieufny wobec obcych ludzi. Nie toleruje innych psów.

Wygląd zewnętrzny

Ten silny atletycznej budowy pies należący do rodziny szpiców wywodzi swą nazwę od japońskiej prowincji Akita na wyspie Honsiu. W swych rodzinnych stronach używany jest głównie jako stróż i pies policyjny, choć na całym świecie uchodzi również za popularnego rodzinnego czworonoga. W ciągu ostatnich trzech stuleci zasadniczo nie zmienił swego wyglądu. W przeszłości znany jako myśliwy na dziki, jelenie, a nawet niedźwiedzie przez setki lat akita słynął również z udziału w psich walkach, która to "sportowa" rozrywka jest dziś w Japonii zakazana. Jego przywiązanie do człowieka jest wręcz przysłowiowe - na stacji kolejowej Shibuya w Tokio stoi pomnik poświęcony Hachiko - psu, który przez 9 lat czuwał w tym miejscu , czekając na powrót swego pana. Po 2 wojnie światowej japoński akita sprowadzony został do Stanów Zjednoczonych przez żołnierzy wracających z Japonii.

Szata i umaszczenie

Wzorzec przewiduje umaszczenie białe, czerwone, pręgowane i sezamowe (czyli czerwona sierść z czarnymi końcówkami). Każde umaszczenie oprócz białego musi mieć białe znaczenia (urajiro) po bokach kufy, na policzkach, po spodniej stronie żuchwy, szyi, piersi, tułowia i ogona, po wewnętrznej stronie kończyn przednich i tylnych.