Dog Niemiecki

Jedna z ras psów, należąca do grupy psów w typie sznaucera i pinczera, psów molosowatych, szwajcarskich psów pasterskich i psów innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji psów molosowatych w typie dogowatym.

Ogólne wrażenie

Niemieckie dogi łączą w sobie silną budowę ciała, dumę, siłę i elegancję. Zwracają one uwagę szczególnie peł­ną wyrazu gło*wą; nawet w największym afekcie nie okazują zde­nerwowania, lecz robią wrażenie szlachetnej statuy. Z natury przyjacielskie i przywiązane do swego pana, względem obcych nie­dowierzające.

Zachowanie i charakter

Psy przyjazne, mocno przywiązane do właściciela, lubią dzieci. Wobec innych zwierząt są tolerancyjne, pod warunkiem, że są od wczesnych lat przyuczane do ich obecności. Dogi niemieckie są powściągliwe i ostrożne wobec obcych; występujące osobniki agresywne powinny być wyłączane z dalszej hodowli. Posłuszeństwo można wyegzekwować konsekwentnym i stosunkowo wczesnym wychowaniem.

Wygląd zewnętrzny

Dog niemiecki łączy w swoim wyglądzie, przy silnym, dużym, dobrze umięśnionym ciele — dumę, siłę i elegancję. Szlachetnością, harmonijnym wrażeniem, klasycznymi liniami, jak i szczególnie wyrazistą głową, sprawia na widzu wrażenie antycznego posągu. W trudniejszych okolicznościach nigdy nie okazuje oznak nerwowo­ści, sprawiając wrażenie majestatycznego posągu.

Szata i umaszczenie

Włos doga niemieckiego jest bardzo krótki, gęsty, gładko i równo przylegający, z połyskiem. Dogi niemieckie grupuje się w trzech niezależnych zastawieniach umaszczenia: żółte i pręgowane, arlekiny i czarne, błękitne oraz niewystawowy kolor merle.
Żółty - jasno-złoto-żółty do nasyconego żółto-złotego; pożądana jest czarna maska.

• Pręgowany - barwa zasadnicza jasnożółta do złoto-żółtej, z czarnymi, jak najbardziej równomiernie rozłożonymi i wyraźnie zaznaczonymi pręgami, przebiegającymi w kierunku żeber; pożądana czarna maska.
• Arlekin - (biało czarny) barwę zasadniczą stanowi czysta biel, możliwie bez żadnych odcieni. Występują na niej dobrze porozkładane na całym ciele, nierównomiernie poszarpane, intensywnie czarne plamy. Do arlekinów zaliczane bywają także dogi o umaszczeniu merle - tzw. szare arlekiny - na szarym tle występują plamy różnej wielkości od koloru białego, poprzez szary, lekko brązowy do czarnego. Tego typu umaszczenie jest nieakceptowalne przez wzorzec.
• Czarny - błyszcząca, intensywna czerń. Dopuszcza się białe znaczenia. Zalicza się tu także dogi tzw. płaszczowe, u których czerń niejako w postaci płaszcza pokrywa główną partię tułowia. Kufa, szyja, klatka piersiowa, brzuch, kończyny i koniec ogona mogą być białe. Do czarnych zaliczane są również tzw. platten (płytowe) - dogi z białym kolorem podstawowym i dużymi czarnymi płatami
• Błękitny - czysty, stalowy błękit. Dopuszczalne są białe znaczenia na piersi i łapach.
• Merle - Siwa sierść. Na niej widnieją czarne łaty jak u dalmatyńczyka. Jest to umaszczenie niewystawowe.