Owczarek Niemiecki

To popularny pies, w naszym kraju zwany też wilczurem lub owczarkiem alzackim. Rasa należy do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji owczarków (FCI: grupa I, sekcja 1, wzorzec nr 166). Owczarki niemieckie uważane są za jedne z najinteligentniejszych psów świata. Służą w oddziałach policji, specjalizują się w wykrywaniu narkotyków i ładunków wybuchowych, tropią zbiegłych więźniów i zagubione dzieci, pomagają niepełnosprawnym i, w końcu, są wspaniałymi psami towarzyszącymi. Są najpopularniejszą rasą psów w Polsce.

Ogólne wrażenie

Owczarek niemiecki jest psem nieco ponad średniej miary; wzrost w kłębie 60-65 cm dla psa i 55-60 cm dla suki; waga ok.30-40 kg dla psa i 22-32 kg dla suki. Cechuje go nieco wydłużone ciało, silne i dobrze umięśnione, żywe usposobienie i wyostrzone zmysły. Dzięki właściwemu stosunkowi wysokości do długości tułowia oraz dobremu ustawieniu i kątowaniu kończyn ma łatwość znacznego wyrzutu nóg do przodu w kłusie i jest przy tym bardzo wytrzymały. Charakterystyczne cechy płci powinny być bardzo wyraźne.

Zachowanie i charakter

Owczarki niemieckie to psy bardzo inteligentne, posłuszne, karne, świetnie nadające się do szkolenia. Odznaczają się szczególną cierpliwością w pracy z człowiekiem. Są niezwykle utalentowane, w dodatku wszechstronnie. Owczarek niemiecki po odpowiednim szkoleniu to świetny pasterz, stróż, obrońca, tropiciel, przewodnik niewidomych, opiekun dzieci, sportowiec, ratownik wodny lub górski, policjant, żołnierz, a nawet strażak. Opiekun powinien jednak pamiętać, że zwierzę to jest dość wymagające. Potrzebuje dużo ruchu i dużo zajęć, nuda mu nie służy. Opiekun powinien zapewniać psu zajęcia (sportowe turnieje, agility, ratownictwo, kursy obrończe i stróżujące, oraz gdy istnieje taka możliwość, to pasienie stad). Konieczny jest stały i ciągły kontakt między psem i jego właścicielem, samotność mu nie służy. Owczarek niemiecki nie czuje się dobrze w budzie czy kojcu. Potrzebuje bliskości z rodziną, do której należy. Niestety, warto wiedzieć, że w wyniku masowej hodowli opartej tylko na cechach pokrojowych, rasa ta bywa nadmiernie nerwowa i gwałtowna. Szczeniaki należy więc brać tylko od dobrych, znanych hodowców, nigdy z nieznanego źródła..

Wygląd zewnętrzny

Współczesny owczarek niemiecki to pies średniej wielkości (55-60 cm suki, 60-65 psy, 22-40 kg), lekko wydłużony, silny, dobrze umięśniony, o suchych kościach i zwartej budowie. Jego głowa jest klinowata, proporcjonalna do tułowia, nie wydłużona, sucha, o lekko wypukłym czole i silnie rozwiniętym szczekom i żuchwie. Grzbiet nosa prostu, wargi napięte, dobrze przylegające, o ciemnym zabarwieniu. Nos zawsze czarny. Oczy w kształcie migdała, nieco skośnie osadzone, możliwie ciemne. Uszy średniej wielkości, stojące, noszone prosto, zakończone szpicem. Grzbiet sztywny, silny, dobrze umięśniony, zad długi i lekko opadający (ok. 23% względem linii poziomej), bez przerywania linii górnej przechodzący w długi, obficie od spodu owłosiony ogon. Lędźwie mocne, szerokie, dobrze ukształtowane. Kończyny przednie proste, równoległe, suche i silnie umięśnione. Kończyny tylne ustawione nieco z tyłu, udo i podudzie w przybliżeniu tej samej długości, tworzą kąt ok. 120 stopni. Uda silne, mocno umięśnione, stawy skokowe sztywne i silne. Pazury ciemne, uwypuklone, mocne.

Szata i umaszczenie

Szata twarda, prosta, przylegająca, włosy dłuższe na szyi i tułowiu, krótsze na kończynach, głowie i uszach. Dłuższe włosy na pośladkach tworzą portki. Ogon obficie owłosiony, zwłaszcza od spodu. Szata kosmata i długowłosa niepożądane. Maść różnorodna, najczęstsza czarna podpalana (od jasnoszarego po mahoniowy), z czarnym czaprakiem, wilczasta, rzadziej jednolicie czarna.